Families groot of klein doen het bijna allemaal, een familiedag of ‘erger’ nog een familieweekend. Ik heb er een haat-liefdeverhouding mee. Vooraf heb ik totaal geen zin, maar aan het einde van de dag vind ik het jammer dat het alweer voorbij is.

Dit weekend hadden we ook een familiedag. En hoewel elke editie zijn eigen lading heeft, hing deze dag van verdriet aan elkaar. Moeten we het door laten gaan met oom Cees in volledige onzekerheid in het ziekenhuis en oom Jos die de dag ervoor in slaap is gebracht omdat hij de strijd tegen kanker zou gaan verliezen? Gaan wij dan plezier hebben, samen lachen maar vooral herinneringen maken zonder hen?
Lees verder!