Monthly Archives: juni 2012

Vaderdag – de Valentijn voor vaders

Sinds twee jaar maken we hier thuis echt onderdeel uit van opgedrongen tradities zoals Vaderdag. Waar we vakkundig Valentijnsdag omzeilen en kerstmis bij ons geen feest is van cadeaus, kunnen we niet om Vader- en Moederdag heen.

Hoe hartverwarmend het over een paar jaar ook zal zijn, op dit moment vind ik het nog onzin. Natuurlijk zie ik het straks voor me als Kleine M. iets groter is en we in alle vroegte sinaasappels persen voor het Vaderdagontbijt, maar nu is hij bijna twee en snapt zijn eigen verjaardag nog niet eens. Op het kinderdagverblijf zijn ze er natuurlijk al weken druk mee: “zullen we dit jaar een stropdas maken voor vader?” Goed idee, maar wat hadden jullie vorig jaar ook al weer gemaakt? Oh ja, een placemat in de vorm van een stropdas. Ik zal me inhouden, want het is natuurlijk héél schattig dat zo’n klein ventje heeft gekliederd op een vel papier.

Een leuk knutselwerk, ontbijt op bed, uitslapen of misschien een klein cadeau vind ik prima. Helemaal niets is wel erg weinig, maar wat heb je nou nodig om je vader te laten zien hoeveel je om hem geeft? Een thuistap of plasma tv? Als je Googled op ‘vaderdagcadeau’ dan zie je de nieuwste Ipad, een ballonvaart, minstens 4 websites met vaderdag in de naam en godzijdank ook tientallen sites die helemaal gewijd zijn aan cadeaus voor papa. Kun je echt niets verzinnen of ben je te oud voor een knutselwerkje? Zij helpen je op weg, houd je portemonnee maar bij de hand! Zeg het met bloemen? Die tijd ligt achter ons, tegenwoordig zeggen we het met een groot cadeau dat de kassa doet rinkelen.

Goede business die opgedrongen tradities: zit je in januari op de financiële blaren vanwege de decembermaand, geef je vervolgens je zuurverdiende euro’s uit aan peperdure rozen voor Valentijn. Daarna kun je uitkijken naar je vakantiegeld dat je weer naar hartenlust kunt uitgeven aan oranje prularia voor het EK, een te dure vakantie en tot slot klop je nog wat geld uit je zak voor grote cadeaus voor vaders en moeders. In deze sombere economische tijd moet geld inderdaad rollen, maar niet alles hoeft in geld te worden uitgedrukt, toch? Hoe groter het plasmascherm, hoe groter de vaderliefde?

Wij houden de traditie eenvoudig en beginnen dit jaar met een geknutselde stropdas en een uitslaapochtend.

Ik wil (g)een vakantie!

Terwijl kleine M. siësta houdt, zit ik peinzend achter de computer. Het is al weken geleden dat ik iets op mijn blog heb gezet en het is de hoogste tijd. Er is veel gebeurd en meer dan genoeg getwijfeld, maar om onverklaarbare reden wil het niet erg lukken. Zijn mijn twijfels wel het vernoemen waard? Heb ik last van het bekende writersblock? De zomer staat voor de deur en misschien heb ik vakantie nodig? Wat de reden ook is, het frustreert me. Dus zit ik vandaag weer eens piekerend naar buiten te staren op zoek naar inspiratie. Ook buiten brengt me de inhoud vandaag niet, want het regent al 36 uur onafgebroken en het is vreselijk koud voor de tijd van het jaar. Ik bemerk een zeurend gevoel in mijn lijf (én op papier) en voel me een brok chagrijn dat snakt naar zon, energie, warmte en buitenleven. Deze combinatie heet VAKANTIE in hoofdletters, maar ik ben toch net geweest? Dat was natuurlijk maar een week en met kleine M. die 4 dagen nodig had om te wennen, snak je daarna opnieuw naar vakantie. Mijn gevoel is hiermee verklaard dus… toch? Maar het verlangen naar vakantie alleen is niet voldoende om dit ontevreden gevoel te bestempelen. Er zijn tenslotte heel veel mensen die snakken naar vakantie en die kans niet eens krijgen. Ik mag dus niet zeuren.

De vakantieperiode is voor ons dit jaar ongebruikelijk. Jarenlang konden we gaan en staan waar en wanneer we wilden. Geen schoolvakanties of werkplanning die ons aan een vaste periode bonden. Tot nu toe dan, want mijn nieuwe werk dicteert de vakantieperiode. De leukste, grootste klus van het jaar dient zich aan in september en dat betekent (met hoofdletters) GEEN VAKANTIE in die periode. En hier wringt gevoelsmatig de schoen. Ik wil nog niet in het hoogseizoen en ik wil niet gedicteerd worden door werk, maar er valt weinig te kiezen. Ik hoor het je denken: enorm gezeur om niets en je hebt natuurlijk gelijk. Ik had alleen zelf niet door dat de knagende klaagzang langzaam de overhand heeft genomen.

Mijn blog heeft hiermee wel haar nut bewezen: al schrijvend kom ik er achter dat ik de afgelopen weken zwijgend heb zitten mokken. Daar gaan we dus meteen iets aan doen. Ik plaats mijn blog, stop met zeuren en ga aan de slag. Op zoek naar een leuke vakantiebestemming voor weinig. De online speurtocht naar de juiste vakantie is wel dé perfecte voedingsbodem voor twijfel. Avondenlang zoeken, bestemmingen bestuderen en met een kritische blik de foto’s van de vakantiewoningen beoordelen. Ik wens mezelf nu al succes…een vakantiebestemming voor weinig in het hoogseizoen… dat wordt nog wat. Of zullen we gewoon lekker thuis blijven? Twee weken doen en laten waar je zin in hebt met je eigen huis als thuisbasis. Het biedt vele voordelen: kleine M. hoeft niet te wennen, het scheelt aanzienlijk in de portemonnee en je hebt alle vrijheid die je je kunt wensen. Ik zie het wel zitten eigenlijk zo’n thuisvakantie…