Van de regen in de drup, zo schetst men de zomer tot nu toe. Het schijnt dat we zelfs al in de herfst zitten, al herinner ik me nog niet veel écht zomerse dagen dit jaar. Terwijl ik dit schrijf is, na een hevige stortbui, de zon weer gaan schijnen. Als je ‘de Nederlander’ moet geloven schijnt hier nooit de zon, speelde het Nederlands elftal als een natte krant en wordt de Raboploeg in de Tour de France afgeschreven als een zelfvernederingmachine. Goed ik geef toe; het EK was niet om aan te zien. En over zelfvernedering gesproken; laat niemand hier een voorbeeld aan nemen!

Hoe komt het toch dat wij zo goed zijn in halflege glazen, in controleren of het gras van de buurman echt niet groener is en beweren dat het hier altijd regent terwijl de boeren 24 uur per dag moeten sproeien? Blijkbaar gunnen we een ander, maar ook onszelf, niets en loeren we op een kans om een ander belachelijk te maken als iets mislukt. Eigenlijk is het nooit goed en lijkt de Nederlander te leven voor gemopper. Chagrijn als zwarte motor. Nederland – Mopperland met als voorlopig dieptepunt? De wens van de recreatiesector om optimistischere weersvoorspellingen, festivals met regengarantie (bij regen volgend jaar een kaartje met korting) en onze weermannen krijgen de schuld van een matige zomer. Het is jammer dat we het weer niet in eigen hand hebben. We doen ons uiterste best, want de temperaturen lopen lekker op dankzij onze ‘liefde’ voor het milieu… Aan de andere kant, als we het wel zelf kunnen bepalen, blijft er niets meer te mopperen over.

Zelf ben ik zeker geen rasoptimist, maar heb me een paar jaar geleden wel voorgenomen om minder naar anderen te kijken en meer te zoeken naar de regenboog tijdens een flinke bui. Je wordt er tenslotte niet gelukkiger van en het is zo makkelijk om te zwartepieten. Dit gaat zeker niet altijd vanzelf en ik betrap mezelf ook wel op gemopper, maar goed dat zit in ons bloed.

Voor nu trotseren wij het Hollandse weer en trekken oostwaarts voor een vakantie in ons eigen kikkerland. De regenpakken en laarzen staan al klaar. Hier in huis is namelijk één iemand die dolgelukkig wordt van regen. Bij de eerste druppels rent kleine M. naar het raam en roept: stampen, stampen, stampen! Waarom zou je naar Spanje waar het 40 graden is, terwijl je hier iemand de tijd van zijn leven kunt geven met een paar flinke plassen? Van de regen in de drup is in ons geval helemaal niet ongewenst!