Monthly Archives: juli 2012

Het televisieverbod geldt ook voor mij

31 juli 2012

Geef mij een willekeurige sport op televisie en ik zit aan de buis gekluisterd. Deze zomer is, ondanks de teleurstellende Nederlandse prestaties, een genot voor iedere sportliefhebber. Handenwrijvend zat ik dan ook op deze zomer te wachten. Het weer is perfect voor televisie. Geen tropische temperaturen die je naar buiten drijven, maar lekker regenachtig dus prima voor een lange bergetappe in de Tour.

Ondanks dat mijn eigen sportbeoefening tot een nulpunt is gedaald, vind ik het een feest om te kijken. Ik heb altijd een voorliefde voor de underdog, haal mijn neus op voor een veel te zelfverzekerde Amerikaan en zit met mijn een brok in mijn keel naar een 15 jarige zwemkampioen te kijken. Nogmaals, ik vind het een feest!

Helaas staat de televisie dit jaar niet de hele zomer aan want ik heb Kleine M. een televisie-uurtje per dag gegeven en voor die tijd mag het kastje niet aan. Een strikt beleid en dit geldt tot mijn grote verdriet dus ook voor zijn ouders. Het verbaast me niet dat M. soms met een ontzettende nepglimlach naar me toe komt en zegt: “kijk, kijk”. Hij trekt me vervolgens aan mijn arm mee naar de woonkamer en wijst naar het zwarte beeld. Daarop hoort natuurlijk iets te bewegen en geluid te maken, bij voorkeur op kinderniveau. Nou buig ik niet voor zijn aandoenlijke geslijm, maar dat betekent dat wij dus zelf ook niet voor de verleidingen van dagtelevisie mogen buigen.

Geen lieve kleine turnsters uit China, geen prachtige Afrikanen die pas drie maanden roeien en ook geen kennismaking met onbekende sporten zoals ‘10 meter luchtgeweer’. Op mijn geweldige smartphone zitten vele nieuws- en sportapps, maar naast dat ze lang niet altijd actueel zijn, is het natuurlijk ook geen voorbeeld om als ouder de hele dag naar je telefoon te staren. Ga dan later maar aan je kind uitleggen dat hij op zijn 5e nog echt geen telefoon nodig heeft of op zijn 10e echt geen telefoon met internet. Nee, overdag geen televisie en zo min mogelijk telefoon, ’s avonds haal ik de schade wel in met uitgebreide samenvattingen en live wedstrijden. Hoezo een slechte zomer? Ik geniet volop!

Het regent hier ook altijd!

11 juli 2012

Van de regen in de drup, zo schetst men de zomer tot nu toe. Het schijnt dat we zelfs al in de herfst zitten, al herinner ik me nog niet veel écht zomerse dagen dit jaar. Terwijl ik dit schrijf is, na een hevige stortbui, de zon weer gaan schijnen. Als je ‘de Nederlander’ moet geloven schijnt hier nooit de zon, speelde het Nederlands elftal als een natte krant en wordt de Raboploeg in de Tour de France afgeschreven als een zelfvernederingmachine. Goed ik geef toe; het EK was niet om aan te zien. En over zelfvernedering gesproken; laat niemand hier een voorbeeld aan nemen!

Hoe komt het toch dat wij zo goed zijn in halflege glazen, in controleren of het gras van de buurman echt niet groener is en beweren dat het hier altijd regent terwijl de boeren 24 uur per dag moeten sproeien? Blijkbaar gunnen we een ander, maar ook onszelf, niets en loeren we op een kans om een ander belachelijk te maken als iets mislukt. Eigenlijk is het nooit goed en lijkt de Nederlander te leven voor gemopper. Chagrijn als zwarte motor. Nederland – Mopperland met als voorlopig dieptepunt? De wens van de recreatiesector om optimistischere weersvoorspellingen, festivals met regengarantie (bij regen volgend jaar een kaartje met korting) en onze weermannen krijgen de schuld van een matige zomer. Het is jammer dat we het weer niet in eigen hand hebben. We doen ons uiterste best, want de temperaturen lopen lekker op dankzij onze ‘liefde’ voor het milieu… Aan de andere kant, als we het wel zelf kunnen bepalen, blijft er niets meer te mopperen over.

Zelf ben ik zeker geen rasoptimist, maar heb me een paar jaar geleden wel voorgenomen om minder naar anderen te kijken en meer te zoeken naar de regenboog tijdens een flinke bui. Je wordt er tenslotte niet gelukkiger van en het is zo makkelijk om te zwartepieten. Dit gaat zeker niet altijd vanzelf en ik betrap mezelf ook wel op gemopper, maar goed dat zit in ons bloed.

Voor nu trotseren wij het Hollandse weer en trekken oostwaarts voor een vakantie in ons eigen kikkerland. De regenpakken en laarzen staan al klaar. Hier in huis is namelijk één iemand die dolgelukkig wordt van regen. Bij de eerste druppels rent kleine M. naar het raam en roept: stampen, stampen, stampen! Waarom zou je naar Spanje waar het 40 graden is, terwijl je hier iemand de tijd van zijn leven kunt geven met een paar flinke plassen? Van de regen in de drup is in ons geval helemaal niet ongewenst!