Als ouder herken je je ongetwijfeld in het leed dat zwemles heet. Week in week uit breng je het kroost naar het zwembad en zelf krijg je wekelijks bijna een appelflauwte van de zinderende hitte. Maar als het geliefde kind dan eindelijk A heeft gehaald dan roep je dat het al die moeite waard was (hoop ik althans).
Dat hoopten wij ook…. maar nu tweeënhalf jaar later is de moed ons voor de zoveelste keer in de schoenen gezonken. Het zwembadpersoneel vraagt je nog net niet op de man af om een zeikende ouder te worden. Maar, voor ons als leek, lijkt het alsof je hen slechts betaalt voor de opvang van je kind terwijl jij die beruchte appelflauwte krijgt in plaats van het behalen van een diploma.
Lees verder!