Als ouder herken je je ongetwijfeld in het leed dat zwemles heet. Week in week uit breng je het kroost naar het zwembad en zelf krijg je wekelijks bijna een appelflauwte van de zinderende hitte. Maar als het geliefde kind dan eindelijk A heeft gehaald dan roep je dat het al die moeite waard was (hoop ik althans).
Dat hoopten wij ook…. maar nu tweeënhalf jaar later is de moed ons voor de zoveelste keer in de schoenen gezonken. Het zwembadpersoneel vraagt je nog net niet op de man af om een zeikende ouder te worden. Maar, voor ons als leek, lijkt het alsof je hen slechts betaalt voor de opvang van je kind terwijl jij die beruchte appelflauwte krijgt in plaats van het behalen van een diploma.
Lees verder!
Tag Archives: zwemles
Het leed dat zwemles heet
Na een heerlijke zomervakantie waarin wij onszelf hadden verwend met een privé zwembad bij het vakantiehuisje, waren we overtuigd dat M. grote vooruitgang zou laten zien tijdens de zwemles. Zijn angst voor het onbekende en het gebrek aan zelfvertrouwen zorgen er voor dat hij angstig is om bijvoorbeeld zelf in het diepe te springen. En juist dat is toch best handig als je een zwemdiploma wilt halen. Tegen het einde van de vakantie voelde hij zich bijna onoverwinnelijk waardoor hij zonder zwembandjes het diepe in sprong om vervolgens het hele bad door te zwemmen. We hadden hem zien groeien in twee weken en voor het eerst geloofde hij zelf ook dat hij niet direct zou zinken als een baksteen.
Lees verder!
Een waterrat met koudwatervrees?
De laatste vuurpijlen zijn afgeschoten, de champagne heeft echt haar bubbel verloren, maar rust in het hoofd in dit nieuwe jaar is er nog niet bij. Het eerste dilemma heeft zich alweer aangediend: M. mag beginnen met zwemles.
Eerlijk gezegd schrok ik even toen ik de onderwerpregel van de e-mail las: ‘oproep zwemles voor M.’ Het mopje is nog zo klein en schuchter. Is hij er wel klaar voor om in het diepe gegooid te worden?
Sjors Twijfelt 