Dit is een ode aan de warme deken. Mijn warme deken, want helaas heeft niet iedereen zo’n vangnet waarin hij zich met zijn ogen dicht kan laten vallen.
En als je wel zo’n bofkont bent zoals ik, besef jij je dat dan weleens? Sta je wel eens stil bij hoe bijzonder het is om zo’n warme deken, of misschien zelfs wel een vierseizoenendekbed om je heen te kunnen slaan?
Lees verder!
“Mama, je hoeft niet te blijven lezen hoor.” M’s opmerking brengt me even van mijn stuk. We lopen de trap op naar het klaslokaal en onderweg naar school heeft hij blijkbaar bedacht dat hij het verder wel alleen af kan. Deze nieuwe stap richting zelfstandigheid brengt me van mijn stuk op een positieve manier, want hoe anders was dit een jaar geleden. En wat is hij ontzettend ver gekomen! Verbazing maakt plaats voor trots, maar toch vraag ik voor de zekerheid of het echt niet nodig is.
“Nee mama, ga nou maar” en hij wendt zich tot zijn vriendjes.
Lees verder!
Sjors Twijfelt 