Koninginnedag 2013, bekend om de komst van Neerlands nieuwe koning. Een historische dag met abdicatie, kroning en verlies. Waarschijnlijk zijn vele bezoekers aan de Amsterdamse Koninginnedag iets kwijtgeraakt; van muntgeld en een haarelastiek tot smartphones, hele dagdelen of erger nog de liefde van je leven. Bij ons gaat deze dag de boeken in als de dag de we Muis verloren.
Muis is de lievelingsknuffel van kleine M. Van alle gekregen speelgoedbeesten was deze vanaf de eerste dag favoriet. Het is zijn kameraad, helpt hem in bange donkere nachten en troost hem bij verdrietig afscheid op de crèche. Maar nu dus even niet want op 30 april zijn we Muis verloren in het drukke Vondelpark.
Meerdere keren hebben we hem gewaarschuwd maar het mocht niet baten, onderweg naar huis bleek de knuffel niet meer in handen van kleine M. Ook een zoektocht terug het park in mocht niet baten, Muis was weg. Onze dappere Dodo blijkt echter een optimist in de dop want hij toverde allerlei mogelijke verblijfplaatsen van Muis uit zijn hoge hoed. De knuffel zou in de vijver liggen, was achtergebleven op de glijbaan in de speeltuin of lag hij misschien gewoon bij opa en oma in de schuur? Helaas tot zijn verdriet was Muis ’s avonds voor het slapen gaan nog altijd niet thuisgekomen. We brachten hem naar bed met de boodschap dat iemand hem misschien wel zou vinden en ons dan meteen zou bellen.
Een sprankje hoop, precies genoeg om te gaan slapen in een bed vol met al veel eerder afgewezen potentiële lievelingsknuffels.
Ondertussen bestelden we online een nieuwe knuffel en deze zou vandaag worden bezorgd. Per e-mail heb ik het zielige verhaal gedaan en ze verzekerden ons dat Muis de tweede donderdag zou worden bezorgd. Met die wetenschap vertelden we kleine M. dat een meneer Muis inderdaad in de vijver had gevonden maar dat hij erg vies en helemaal kapot was. De lieve meneer zou de knuffel hebben gewassen, gerepareerd en met de Pieter Post wagen (lees: PostNL) als een speciaal pakketje versturen. Terwijl we hem vertelden dat Muis terug zou komen, bloeide kleine M. helemaal op. Hij reageerde zo enthousiast en de liefde spatte van zijn gezicht af. Zijn reactie ontroerde me, ondanks zijn dappere optimistische pogingen om Muis allerlei heldendaden toe te dichten, had hij het kleine dier dus vooral vreselijk gemist. Deze kinderhand leek snel gevuld…totdat vandaag de Pieter Post wagen niet voor de deur verscheen. Geen speciaal pakketje, geen Muis bij de post.
Er is geen tijd meer te verliezen want we gaan bijna met vakantie. De hoogste tijd dus voor plan B. Zuslief weet een winkel waar ze precies dezelfde knuffel verkopen en komt deze morgenavond hoogstpersoonlijk brengen. Zij heeft namelijk die aardige meneer gesproken die Muis vond in de vijver en hij heeft de knuffel aan haar gegeven…
We zullen morgen zien of kleine M. met 1 of 2 Muizen op vakantie kan, maar een ding is zeker: Muis gaat mee op reis!
Sjors Twijfelt 
Ach, wat een mooi verhaal met hopelijk wel een goede afloop! Wat is het toch heerlijk als je een knuffeltje hebt aan wie je al je kleine en grote peuterbelevenissen kwijt kunt! Fingers crossed voor een “schoongewassen” Muis hoor lieve schat!
[…] zijn knuffel Muis onafscheidelijk. Muis volgde hem als een schaduw, al zijn ze elkaar een paar keer uit het oog verloren. Als baby wist M. hem al haarfijn te vinden als hij tijdens het slapen in bed was gaan zwerven. […]