Tien jaar – een ode aan mijn lief

Vorige week feliciteerde ik mijn ouders met hun 40+ huwelijksdag. “Daar hoef je niets voor te doen hoor, gewoon blijven ademhalen”, zeiden ze afzonderlijk van elkaar.
Is dat zo? Gaat het na al die jaren zo vanzelf?

Foto: John Hollenberg

Foto: John Hollenberg

Nu een week later ontvangen ik en mijn lief felicitaties voor ons tienjarig huwelijk en ik betrap me er op dat ik dezelfde gedachten heb als mijn ouders. In ons geval gaat het ook vanzelf. Meestal dan…

Hoe meer lieve berichtjes, bloemen en kaarten er komen, hoe meer ik een soort schuldgevoel krijg. Doordat het vaak zo vanzelfsprekend is, ben ik vergeten er zelf iets aan te doen. Geen bloemen, geen champagne en zelfs geen taartje. Vandaag is het gewoon woensdag, wordt er gewerkt, gestofzuigd en gejudood. Mijn lief heeft wel iets in petto voor het weekend. Iets met eten op een prachtig landgoed. Oké, het schuldgevoel groeit…

Daarom blog ik maar vanavond. Ik blog over mijn lief en over onze liefde. Die liefde die zo vanzelfsprekend is dat je soms vergeet hoe bijzonder het is. De liefde die je huis vult met warmte en geborgenheid. De liefde waar je je zo vertrouwt mee voelt dat je soms behoefte hebt er tegenaan te schoppen. Even er tegenaan trappen lucht op. Je ziet alles weer helder en ziet hoe mooi je leven eigenlijk is. Hoe bevoorrecht je bent met zo’n grote liefde.

Ik wil niemand jaloers maken, ik wil hooguit mezelf iets duidelijk maken. Tien jaar geleden hebben mensen onze trouwdag op hun kalender geschreven. Tien jaar geleden lieten we twee september in onze ringen graveren. Tien jaar geleden hadden wij vooral zin in een feestje. Een mooi feest waar iedereen kon dansen en de liefde kon vieren. Dat feest is er gekomen en de liefde is gebleven. En als ik vandaag de foto’s van toen bekijk dan is het weer als de dag van gisteren.

Tien jaar is nog geen officieel jubileum maar tien jaar is wel een ode waard. Een ode aan mijn lief die de leukste, de liefste, de mooiste, de beste, de meest geduldige en de meest waardevolle lief is die ik me kan wensen.

Op naar de volgende tien, de volgende twintig en de volgende dertig. En hopelijk zeggen we over 40+ jaar nog steeds dat het vanzelf gaat.

6 reacties

  1. maikel caspari

    Gefeliciteerd, op naar de 40.

  2. Jan Dekker

    Dat is ook zo en onze koffers staan op zolder ipv achter de voor deur haha dus op naar inderdaad de 40jaar

  3. Hartelijk gefeliciteerd en een gezellig weekend met elkaar en de liefde.

  4. […] bijdrage heeft de top vijf niet gehaald, terwijl ik overtuigd was van de kracht van dit blog. Mijn liefde voor mijn lief was de hit van 2015 en logisch ook want het kwam recht uit mijn hart. Toen ik het schreef stroomden […]

  5. Gré

    Wat mooi….ik kan me niet herinneren dat ik deze ode eerder heb gelezen…jammer, maar ook nu (eind december) is het prachtig om te lezen! En zo is het ook, het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend, maar als je om je heen kijkt en luistert weet je dat het niet vanzelfsprekend is! “Trouwen” (samenwonen trouwens ook!) is een WERKWOORD en “beminnen” is een keuze… Het is soms dus heel hard werken, maar uiteindelijk de moeite waard! Van harte gefeliciteerd lieverds!

  6. […] hartverwarmende verhalen gooien soms hoge ogen. Zo schoten de statistieken door het dak bij ‘een ode aan mijn lief‘ en leverde ‘zeker geen mooi-weer-verhaal‘ vooral heel veel reacties op. Het […]

Laat een bericht achter!

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s