Je waardering uitspreken of iemand een compliment maken, hoe vaak doe jij dat eigenlijk? Op de oppervlakkige complimenten over uiterlijkheden na, komt een mens er doorgaans bekaaid af.
In mijn vijfjarige carrière als opvoeder is het mij vaak opgevallen dat ik een soort bitterzoete moeder ben. Ik kan best goed complimenteren, je kunt met me lachen, ik verzin de meest gekke dingen, ik ben serieus als het moet en ondernemend daar waar kan. Maar ondertussen heb ik op een mindere dag ook best een kort lontje en leg ik op meer slakken zout dan nodig is. Tijd dus om daar iets mee te doen, want bitter-zoet of haat-liefde zijn tegenstrijdigheden waarbij het zoete het onderspit delft en de bitterheid te veel aandacht krijgt. Dus probeer ik tot tien te tellen, nu eens een keer niet te ontvlammen maar vooral ook bewuster te waarderen.
En voor dat laatste heb ik de perfecte manier gevonden: onder-je-kussen-kaartjes. Een onwijs mooi concept van Annet de Vries waarbij je echt even stilstaat bij het uitspreken van je waardering. Op een prachtig vormgegeven kaartje schrijf je wat jij waardeert in je kind. Een mooie afsluiting van de dag waarbij je samen het kaartje leest, misschien nog even wat hoogtepunten van de dag doorneemt en daarna het kaartje onder zijn kussen legt.
Bij M. zie ik een glinstering in zijn ogen als ik weer een keer met zo’n kaartje zijn slaapkamer binnenkom. Om er echt een bijzonder moment van te maken, gebruik ik niet voor de geijkte momenten een kaartje en complimenteer ik M. vooral voor de weg naar een prestatie toe. Hij vindt veel dingen spannend en juist zijn pogingen om toch iets te doen terwijl het eng is, licht ik uit.
Zo ligt er vanavond een kaartje onder zijn kussen met hopelijk zijn nieuwe mantra: nou en?! Tijdens zwemles moest hij voor het eerst in het diepe en stond hij te huilen uit angst voor de letterlijke sprong in dat diepe. Maar ondanks de beren die hij op de weg zag, lag hij later toch in het diepe bad. “Ik vind het eng, NOU EN?!” (Dat dacht hij natuurlijk niet, maar zo hoop ik zijn gedachte positief om te buigen). Terwijl ik het kaartje voorlas, zag ik M. een paar centimeter groeien. Hij was opeens trots op wat hij had bereikt en zichtbaar blij dat het ons was opgevallen. Maandag wilde hij namelijk nog niks vertellen omdat hij had moeten huilen maar vanavond glom hij opeens toch van trots.
Als ieder kaartje dat ik onder zijn kussen leg, onze lieve M. helpt meer en meer op zichzelf te vertrouwen dan gaat hij straks fluitend door het leven!
Een onder-je-kussen-kaartje als rustpunt, aandachtspunt en ontmoetingspunt voor het slapengaan. Ik ben fan!
Meer weten? Kijk op www.onderjekussenkaartjes.nl!
Wat een geweldige positieve en leuke benadering!