Moet het allemaal zo ongenuanceerd?

Al lang twijfel ik of ik dit moet delen met de wereld. Discussiëren ligt niet in mijn aard en dat ga ik dan ook liever uit de weg. Televisieprogramma’s waar hard tegen hard een verschil van mening wordt uitgevochten bezorgen me meer dan kromme tenen en iemand zoals Pieter Storms met zijn Breekijzer (programma uit den ouden doosch) geeft me plaatsvervangende schaamte. Ik doe het geluid uit of zap weg en in het ergste geval sta ik op en verlaat ik de ruimte. Deze situaties gaan mij niet persoonlijk aan, maar toch voelt het vijandig en met vijandigheid kan ik slecht omgaan. Het maakt me niet sterker of gretiger om de strijd aan te gaan. Eerder maakt het me klein, onzeker en stemt het me treurig. 

Vorig jaar volgde ik een training waarbij ik tijdens een van de opdrachten tegenover een man kwam te staan wiens ogen vuur spuwden, omdat hij kostte wat het kost van mij wilde winnen. Het overrompelde me en voor ik het in de gaten had stond ik huilend op de gang. Zelf had ik daar geen probleem mee maar ik merkte dat anderen er ongemakkelijk door werden. Het zette me aan het denken en uiteindelijk heeft het me geholpen om niet alles zo persoonlijk te maken. Tegelijkertijd realiseerde ik me dat ik, door buiten de discussie te blijven, heel goed kan luisteren en observeren. En ik merk dat dit ook veel voordelen kent.

Echter het gevoel dat iemand zonder aankondiging in jouw veilige zone kan stappen en alleen voor eigen glorie je respectloos kan behandelen, laat me niet los. Dankzij het internet en social media is dit gedrag geen uitzondering meer. Ben je het ergens mee oneens, braak het uit en zet het online. Het liefst lekker ongenuanceerd zodat je denkt écht een punt te kunnen maken. Een bekend figuur die zijn bedenkingen uit over een oerhollandse traditie krijgt een bak stront over zich uitgestort, terwijl een populistische politicus bijna bewierookt wordt om zijn, toch echt, racistische uitspraken. 

Ik gun iedereen zijn mening maar waarom moet dit allemaal zo lelijk tegenwoordig? Waarom mag jij wel je mening uiten maar snoer je een ander de mond om zijn mening? Hoe heeft het zover kunnen komen dat onbeschoft gedrag wordt getolereerd? Waarom is luisteren naar elkaar zo moeilijk geworden? Luisteren, een mening vormen, argumenten verzamelen en daarna pas ventileren. Dat is discussiëren en alleen die meningen maken écht indruk. Laat iedereen in zijn waarde, dat verwacht jij toch ook van een ander? En sta open voor andere meningen, wie weet zit er toch iets interessants voor je bij.

Voorlopig sluit ik me nog even af voor gepeperde, ongenuanceerde discussies maar sta ik open voor iedereen die me laat zien hoe het ook kan. Laat jij me zien hoe het respectvol kan, dan leer ik je luisteren!