Geluksshirt

Beren op de weg en onmogelijkheden in plaats van kansen, onze M. ziet ze meestal allemaal. Om hem toch die onbezorgde, vrolijke jeugd te bezorgen probeer ik hem meer in oplossingen te laten denken: “Tompoes, verzin een list!”

Met het nieuwe schooljaar als vanouds weer spannend begonnen, ontstonden er nieuwe beren. Niet alleen nieuwe juffen maar ook een hele nieuwe klas. Gelukkig wel met een paar vertrouwde gezichten, maar het gevoel overheerste dat hij helemaal opnieuw moest beginnen.

Juf één blijkt een juf die zich niet zo maar uit het veld laat slaan, juf twee is van een ander kaliber en lost problemen net iets anders op, zal ik maar zeggen. M zag na een dag onder leiding van juf twee als een berg op tegen de volgende dagen met haar. Hij deed moeilijk bij het naar schoolgaan en huilde bij het afscheid. Thuis klampte hij zich vast aan het idee van een geluksshirt. Een shirt met korte mouwen wat prima is voor nu, maar in gedachten zag ik hem in de winter al verkleumen. Dus probeerde ik hem van gedachten te veranderen. Het was tenslotte niet door zijn toedoen dat de juf af en toe zo boos moest worden. Ik probeerde zijn zelfvertrouwen te laten groeien. “Probeer je er niets van aan te trekken”, was mijn advies.

Het leek me de beste oplossing totdat iemand tegen mij zei dat M met zijn geluksshirt wel zélf een oplossing had bedacht. En juist mijn credo: “denk in oplossingen!” had ik nu de kop ingedrukt en had ik afgedaan als gedoe. Ik voelde me rot want nu hij eindelijk oplossingsgericht begon te denken, had ik het volledig over het hoofd gezien. Mijn kleine M die zo gevoelig is voor sfeer en nog niet inziet dat de juf het niet op hem gemunt heeft, is inmiddels zo gegroeid dat hij denkt in oplossingen!

Achteraf heb ik hem op het hart gedrukt dat het eigenlijk een heel goed idee was en, niet geheel onbelangrijk, ook eerlijk mijn fout toegegeven. Want ook dat vertel ik hem vaak: “fouten maken mag”. We bedachten naast dat t-shirt ook gelukssokken en een geluksonderbroek. Hij kan tenslotte niet vijf dagen in de week hetzelfde t-shirt dragen.
Vol trots droeg hij het een paar weken tot hij op een dag thuis kwam en zei dat zijn t-shirt hem helemaal niet had geholpen. De juf was toch weer boos geworden en hij kon er niks aan doen. Dus weg met het t-shirt, de sokken en de onderbroek!

Ik ben benieuwd of hij nu zonder hulpmiddelen de dagen met juf twee doorkomt of dat er binnenkort toch weer een slimme oplossing uit dat vindingrijke brein(tje) rolt.