“Mama, het Jeugdjournaal begint!” Vol enthousiasme zitten we elke dag klaar voor het Jeugdjournaal, maar hoe langer ik er naar kijk hoe meer ik me afvraag waar dat enthousiasme op gebaseerd is.
Dat de wereld niet harmonieus is en dat we niet allemaal verhalen kunnen zien over dartelende veulens of pasgeboren lammetjes, begrijp ik best. En het is goed dat een kind ziet hoe het er ergens anders op de wereld aan toe gaat, want het is natuurlijk niet overal zo vredig en ‘rijk’ als thuis. Maar hoe leg ik een hooggevoelig kind uit dat je in Amerika gewoon wapens kunt kopen en dat er te vaak schietpartijen op scholen plaatsvinden? Hoe leg ik uit dat er een heftige discussie over het Sinterklaasfeest is en dat dit tot vechtpartijen leidt?
Hij begrijpt wel dat er oorlog is in Syrië en dat dit vreselijk traumatiserend is voor de kinderen die daar wonen, maar dat staat zover af van zijn eigen werkelijkheid dat dit nog niet helemaal binnenkomt. Gevluchte kinderen in een lange stoet richting Amerika is heftig, maar daar kan hij zich nog weinig bij voorstellen.
Maar bij het zien van een schietpartij op een school verstijft hij, bij een item over de pietendiscussie zie ik een paniek in zijn ogen. Want dit is tastbaar, dit zijn omgevingen waar hij zich ook in bevindt. Hij snapt niet waarom mensen op de vuist gaan vanwege Sinterklaas en zijn gevolg, want voor hem zijn die roetveegpieten op televisie heel normaal daar hoef je toch niet om te vechten. Sinterklaas op zichzelf is al angstaanjagend genoeg, laat staan dat daar dan nog een landelijke vechtpartij bijkomt.
En de veiligheid van school, een gebouw waar je heel veel dagen van je leven bent. Waar je als het goed is een geborgen gevoel hebt zodat je kunt groeien en bloeien, hoe kan daar nou zoiets heftigs als een schietpartij plaatsvinden? “Mama, kan dit bij mij op school ook gebeuren? “
Hoe ouder hij wordt, hoe groter zijn wereld natuurlijk wordt maar of hij al klaar is voor de realiteit van die wereld, vraag ik me af. Daarom zet ik het Jeugdjournaal regelmatig op pauze en neem ik de tijd om uit te leggen wat er aan de hand is, of om een heftig item terug te brengen naar een abstracter niveau zodat hij beter kan loslaten.
Welkom in de mooie, maar oh zo grote boze wereld!
Sjors Twijfelt 