Een strak regime…maar nu niet meer!

Zo… het zit er op. Vijf dagen bewust worden van mijn lichaam (lees nog even mijn vorige blog als je meer wilt weten). Dat gekke lichaam dat gewend is aan zoveel patronen heb ik even lekker opgeschud. En dat heb ik geweten!

Vijf dagen lang alleen maar groente, fruit, noten, zaden, water en kruidenthee. Alle afvalstoffen werkten zich langzaam aan naar buiten. Daar waar ik ooit overspannen was en mijn vader zei: “het sluipt erin als een slak en het gaat eruit als een olifant”, zo was dit ook. De eerste twee dagen bijna stuiptrekkende hoofdpijn vanwege het gebrek aan cafeïne en misschien toch ook wel suiker. Het dieet ging me prima af, met af en toe een walnoot of een appel kom je de dag gerust wel door. Maar die koffie…. ’s Ochtends om elf uur zaten mijn ogen nog altijd potdicht. Heerlijk zo’n onuitgeslapen kop terwijl ik toch echt dagelijks om tien uur in bed lag en sliep als een baby. Het zal de leeftijd zijn, maar erg fris en fit oogde het niet.

De hoofdpijn verdween op den duur, maar als een duveltje uit een doosje ontpopte zich daar opeens een enorme pijn in mijn onderrug. “Dat zijn je nieren”, zei een collega en ik vrees dat het klopte. Ben je klaar met die martelende hoofdpijn, zakt de pijn een meter lager naar je onderrug. En dat op dag drie? Het was toch de bedoeling dat je vanaf die dag een stijgende lijn voelde? In het #Recharge5 handboek stond een prachtig plaatje waarop je de eerste dagen iemand gebukt zag gaan onder het regime en vanaf dag drie steeds vierder rechtop ging lopen. Die stijgende lijn was bij mij in geen velden of wegen te bekennen.

Een lichtpuntje? De kilo’s verdwenen als sneeuw voor de zon. Tweeënhalve kilo verliezen is toch niet gek voor vijf dagen op een houtje bijten en vroeg naar bed. En als ik ’s ochtends weer eens tegen die draak van een groene smoothie aan hikte, hield ik de positieve uitslag op de weegschaal in gedachten. De vraag is natuurlijk wel hoe lang die fijne kilo’s wegblijven, want wat ben ik nu precies kwijtgeraakt? Vet, vocht, spiermassa? Nou heb ik niet echt het gespierde lijf van een bodybuilder of een topsporter, dus bij mij zie je die spiermassa’s niet verdampen. Maar toen ik op de laatste dag drie trappen beklom en boven hijgend constateerde dat ik een paar verzuurde benen had, wist ik het antwoord. Het was mijn kleine hoeveelheid spiermassa die in de tweeënhalve kilo was gaan zitten. Toch jammer…

Het is confronterend om patronen te doorbreken, te merken hoe heftig de reactie van je lichaam is bij gebrek aan bepaalde voedingsstoffen of vergif, het is maar hoe je het wilt zien. Afkickverschijnselen van die paar kopjes koffie per dag, die twee koekjes en oke die paar glazen wijn in de week. Het was een verhelderende week en het heeft me best wat inzichten gebracht. Zo drink ik aanzienlijk minder koffie, sla ik dat koekje (nu nog) iets vaker af, probeer ik zonder te snoozen direct uit bed te stappen en een minuutje koud te douchen. Maar om drastisch mijn eetpatroon te veranderen? Mooi niet! Thuis eten wij gezond genoeg en alleen maar verse producten, dus af en toe iets minder gezond kan prima.

Geen groene smoothies en quinoa salades meer voor mij! Mijn motto: “alles met mate” maakt van mij een leuker, gezelliger en socialer mens.