Ooit volgde ik een training om beter prioriteiten te stellen in mijn werk. Zo’n typische kantoortraining waarvan je na afloop hooguit een minuscule tip daadwerkelijk ten uitvoer brengt. Voor mij is minuscuul zelfs nog groot, want ik ben nogal eigenwijs en blijf hardnekkig vasthouden aan mijn eigen manier.
Toch dacht ik deze week aan de citroen. De enige tip die na de training was achtergebleven in mijn hoofd: begin de dag met de citroen, want dan heb je het ergste gehad. Niet dat ik mijn werkdagen begin met citroenen, integendeel. Ik begin de dag met iets zoets en werk zo, hopelijk, mijn lijstje af. Opvallend genoeg staan de zure taken zelden bovenaan en dus verschuiven ze regelmatig naar de volgende dag.
Deze week was ik opeens die citroenentrainer en gaf M. de tip dezelfde tip. Hij had de minder fraaie taak om iemand teleur te stellen en bleef het maar voor zich uit schuiven. Hoe meer dagen verstreken, hoe zwaarder natuurlijk het lood in zijn schoenen. Dus bood ik hem hulp bij deze zure appel: doe het meteen als je de klas binnenkomt, dan is het maar gedaan. Uiteindelijk duurde het natuurlijk nog een hele dag voordat de citroen werd opgepakt en de boodschap werd gebracht, maar inmiddels is het hoge woord eruit en oogt M. zichtbaar opgelucht.
Een mooie spiegel ook voor mij, waarin ik weer eens met mijn procrastinatie, mijn uitstelgedrag, werd geconfronteerd. Vervelende dingen moeten tenslotte ook gebeuren, maar ik stel mensen liever niet teleur, ga confrontaties bij voorkeur uit de weg en ik word chagrijnig als ik geen creatieve oplossingen of antwoorden kan bedenken. En daarom schrijf ik vandaag toch een blog ondanks mijn schreeuwende gebrek aan inspiratie waar ik de laatste maanden aan lijdt. Al weken komen er verhalen uit mijn pen die ik halverwege het schrijven niet goed genoeg vind, dus misschien helpt deze citroen me vandaag over de eerste horde heen en gloren er hierna weer vele verhalen aan de horizon. Verhalen die inspireren of herkenbaar zijn, verhalen die een glimlach op je gezicht toveren of je juist een brok in de keel bezorgen.
Vandaag vis ik de citroenen uit de fruitschaal en leg er iets zoets voor in de plaats.
Sjors Twijfelt 